ကျနော့်ကို ဧရာဝတီတိုင်း ကျေးရွာလေးတစ်ရွာမှာ မွေးဖွားခဲ့တယ်။ကျွန်တော်တို့က လယ်တောထဲ မှာအိမ်လေးဆောက်ပြီးနေကြတာ.. လယ်တောအိမ်ဆိုပေမယ်..ပျဉ်ထောင်ပျဉ်ခင်းနဲ့ နှစ်ထပ်အိမ်လေးပေါ့။ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာ ကျွန်တော့မိဘနှစ်ပါးရယ် အိမ်ထောင်ကွဲလာတဲ့ဖေ့ရဲ့ညီမ အငယ်ဆုံးအဒေါ်တစ်ယောက်ရယ် နေကြတာပါ။
မိဘနှစ်ပါးက လယ်ထဲဆင်းရင် ကျွန်တော့်ကို ထိမ်းဖို့ အိမ်ထောင်ကွဲလာတဲ့အဒေါ်ကို ခေါ်ထားတာပါ.. ဒေါ်လေးအသက်က ၃၀ လောက် ရှိတယ်။ရုပ်သိပ်မချောပေမယ့် အသားကဖြူဖြူ တင်တွေ ရင်တွေကတော့ ရှိတယ်ဗျ..
မှတ်မှတ်ရရကျွန်တော် ၄ တန်းနှစ်လောက်မှာကျနော့် အဖေနဲ့အမေက အမေ့ရဲ့ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်ဆုံးလို့ ငပုတောမြို့ကိုနာရေးသွားကြတယ်။
ဒေါ်လေးနဲ့ ကျနော်နဲ့ အိမ်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ,, မိုးအေးအေး နဲ့ တူရီးနှစ်ယောက် စားလိုက်အိပ်လိုက်နဲ့။ ညနေဘက်ရောက် ဒေါ်လေး က အိမ်အောက်မှာရေဆင်းချိုးတော့ ကျနော်က အိမ်ပေါ်ကထိုင်ကြည့်နေတာ.. ဒေါ်လေးက ကျနော့်ကိုလှမ်းခေါ်တယ်,,,
သား..ဒေါ်လေးနဲ့ မိုးရေလာချိုးပါလား,,
လို့ခေါ်တော့ ကျနော်က ဟုတ်ကဲ့ဆိုပြီး ရေချိုးဖို့ ဆင်းသွားတယ်..
အိမ်ရှေ့မှာ မိုးရေချိုးလိုက်ပြေးဆော့လိုက်နဲ့ ပျော်စရာကြီး။
ခဏ နေတော့ ဒေါ်လေးက.. ,,, သား..ရေ တော်ပြီ လာဒေါ်လေး ရေချိုးပြီးပြီ သားကိုချိုးပေးပြီး အိမ်ပေါ်တက်မယ်,, တဲ့ အဲ့ဒါနဲ့ကျနော်လည်းဒေါ်လေးဆီ ပြေးသွားပြီး ရေချိုးဖို့ပြင်တယ်..ဒေါ်လေးက ဆပ်ပြာတွေ တကိုယ်လုံးတိုက်ပေးတယ်.. ငယ်ငယ်ထဲက အဲလိုဘဲ ချိုးပေးနေကြဆိုတော့ ကျနော့်မှာ ဘာစိတ်မှာ မရှိဘူးလေ။
ဒေါ်လေးက ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း ကျနော့် ဂွေးကို အကြာကြီးတိုက်ရင်..ပွတ်နေတာ အစ က ဘာမှမဖြစ်ဘူး ကြာကြာပွတ်တော့ ကျနော့်ဂွေးက တင်းပြီး ကြီးလာတာ.. ဒေါ်လေးက အကြာပြီးပွတ်လိုက် ထိပ်လေးကိုဖြဲကြည့် လိုက်နဲ့ ကျနော်လည်း ဇိမ်ခံလိုကောင်းတာနဲ့ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။
ခဏနေတော့ အိမ်ပေါ်ကို နှစ်ယောက်လုံးတက်သွားပြီး.. အဝတ်တွေလဲကြတာ။ဒေါ်လေးက ရေစိုထမိန်ကို ချွတ်ပြီး ကုန်းယူလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်လေးရဲ့ အဖုတ်ကြီးက အနောက်ကို ပြူးထွက်လာတယ်.. ကျနော်လည်း တခါမှမမြင်ဖူးတဲ့မြင်ကွင်းကိုကြည့်ရင် စိတ်ထဲ ဖော်မပြတတ်တဲ့ခံစားမှု့ကြီးဖြစ်နေတယ်။
ဒေါ်လေး ကထမိန်ကိုတန်းမှာလှန်းပြီးတော့ ကျနော့်ဘက်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီး ,,, သားက ဘာကိုကြည့်နေတာလဲ,, ???
ဟို,,, ဟို,,, ..
ဒေါ်လေး အနောက်က ဟာကိုကြည့်တာပါ,,
သါးမမြင်ဖူးလို့ပါ။ဒေါ်လေးက ပြုံးပြီး,,
သားကြည့်ချင်လဲ သနပ်ခါး လိမ်းပြီးမှ ကြည့်,,ဆိုပြီး
အိမ်ခန်းထဲမှာသနပ်ခါး လိမ်းဖို့ခေါ်သွားတယ်။
သနပ်ခါးလိမ်းပြီးတော့ ကျနော့်ကို အဝတ်စားတွေလဲပေးပြီးတော့..
ဒေါ်လေး အဝတ်စားလဲတယ်။
အဝတ်စားလဲတော့..
ဒေါ်လေးဝတ်ထားတဲ့ ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်တယ်
ပြီးတော့ အတွင်းခံအင်းကျီ မဝတ်ဘဲ..
အပေါ်အင်းကျီလေး ကိုဘဲ ဝတ်လိုက်ပြီး..
ထမိန်တစ်ထည် ယူပြီး ,,
ကျနော့် ဘက်ကိုလှည့်ကြည့်ရင်း.. ,,
သားး ကြည့်လို့မဝသေးဘူးလား,,
သား ... က ကိုင်ကြည့်ချင်တာ,,
ဆိုတော့ ဒေါ်လေးက ပြုံးစိစိနဲ့။ ,,
သား ကိုင်ကြည့်ချင်ရင်
သားအဖေနဲ့ အမေကိုပြန်မပြောရဘူးနော်,,
ပြန်မပြောရင် သားကိုပေးကိုင်မယ်,,
,,ဟုတ်ကဲ့..ပါဒေါ်လေးရယ်
သားဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူး,,
သား ..ဒီနားလာ ဆိုပြီး ဒေါ်လေးက
ထိုင်ရင်း ပေါင်ကားပေးထားတယ်။
ကျနော်လည်း ဒေါ်လေး ခြေထောက် ပေါ်မှာထိုင်ရင်း
ဒေါ်လေး အဖုတ်ကိုပွတ်ကြည့်တယ်။
ဒေါ်လေးရဲ့ အမွှေးတွေက လည်း အများကြီးဘဲ။
ပွတ်ရင်းနဲ့ ဒေါ်လေးက
,,သားး အောက်ကို ကိုင်ပြီး နှိုက်ကြည့်။
,,ကိုင်လို့ကောင်းတယ်နော်..ဒေါ်လေး
,, အိနေတာ ဘဲ
,,သားက ကြိုက်လို့လားအထဲကိုသားလက်လေးတွေ ထည့်ကြည်
့,, ဟုတ်,,ဒေါ်လေး အထဲက အရည်တွေ နဲ့ ..
နွေးနေတာဘဲ
,, အဲဒီအချိန် ဒေါ်လေး က ဘာလိုချင်လို့ လုပ်ခိုင်းမှန်းဆိုတာ
မသိခဲ့ဘူး။ သား
,, ပက်လက်လှန်လိုက်,,ဆိုပြီး
ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးတယ်..ပြီးတော့လက်မ လောက်သာရှိသေးတဲ့ ကျနော့် ဂွေး လေးကို ပွတ်ပေးပြီး တောင်လာတော့ ကျနော့် ကို တက်ခွပြီး စိုစွတ်ပူနွေးနေတဲ့ သူ့ အဖုတ်ထဲ ထည့်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ပွတ်နေတာ။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ပြီးတော့ သား ဒီလိုလုပ်တာ ဘယ်သူ့မှ မပြောရဘူးနော်,,တဲ့။
ကျနော်လည်း တောင်နေတာဘဲ သိတယ်။ ပြီးလား မပြီးလား ဆိုတာ မသိဘူး။ ဒေါ်လေးကတော့ သူအာသာဖြေလို့်ဝ တော့ သူမဟုတ်သလို အရင်အတိုင်းဘဲ ပြန်နေတယ်။
ဘာမှန်းမသိသေးတဲ့အချိန်.. ဒေါ်လေး က အာသာဖြေသွားပေမယ့် ကျနော့်မှာ တော့ဒေါ်လေးပေါင်ကြားထဲကို ကျနော့် ဂွေး ထိုးထည့်ထားရတဲ့ အထိ အတွေ့ကိုသာယာနေခဲ့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ညဘက်ရောက်တော့,,,
>>>>>> အပိုင်း (2) ဆက်ရန်ဒေါ်လေးနှင့်မေ့လို့မရတဲ့ငယ်ဘဝ (၂) ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ဒေါ်လေးက ,,သားအိပ်တော့တဲ့။ ကျနော့်မှာအိပ်လို့ကိုမပျော်ဘူး။
ညနေကလိုဒေါ်လေးထပ်လုပ်ချင်နေသေးတာ။
ဒေါ်လေးက ကျနော့်ကိုဖက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်အိပ်နေတာ။
ကျနော်လည်း ဒေါ်လေး အိပ်ပျော်သွားတဲ့ အထိငြိမ်ပြီး စောင့်နေတာ ။
ဒေါ်လေး အိပ်လောက်ပြီဆိုတော့မှ ဒေါ်လေးရဲ့ ထမိန်လေးကို ဖြေးဖြေးချင်ဖြေပြီး ဗိုက်လေးကို ပွတ်ကြည့်တယ် ။
ဗိုက်က တော်တော်ပွတ်လို့ကောင်းတာဗျ။
ကျနော်ဗိုက်ပွတ်ပြီးအိပ်တဲ့ အကျင့်က
ဒေါ်လေး အလိုလိုက်လို့ ကြီးတဲ့အထိ အကျင့်ပါနေတာ။
ဗိုက်ကို ပွတ်ရင်း နဲ့ ဒေါ်လေး ရဲ့ဆီးခုံက
အမွှေးလေးတွေ ကို ပွတ်တယ်။
နောက်လက်ညိုးလေးနဲ့ဖြေးဖြေးချင်း ဒေါ်လေး အဖုတ်ထဲကို ထည့်ကြည့်တာ ဒေါ်လေးက လှုပ်ကို မလုပ်ဘူး။ ဒေါ်လေး အဖုတ်ထဲကို နှိုက်တဲ့
အထိအတွေ့ က တော်တော်ကို ကောင်းတာပါဗျာ။
ကျနော့်ဂွေးက လည်း တောင်လွန်းလို့
ထိပ်လေးတွေတောင် ကျိန်းလာတယ်။
ဒေါ်လေး အဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ပြီးနှိုက်နေတုန်း
ဒေါ်လေးက တချက်တွန့်ပြီး ဟိုဘက်ကိုလည့်ပြီး အိပ်သွားတယ်။
ကျနော်လည်း ဒေါ်လေး ကိုလိုးချင်တဲ့ စိတ်က ထိမ်းမရ တော့ဘူး။ ကျနော်ကလိ နေတာလည်း တော်တော်ကြာပြီဆိုတော့ ဒေါ်လေးလည်း အိပ်မပျော်လောက်ပါဘူး။
မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာနေမှာပါ။ ဟိုဘက်လှည့်အိပ်နေတဲ့ ဒေါ်လေးရဲ့ထမိန်ကိုဖြေးဖြေးချင်း လှန်ပြီး အနောက်က ဒေါ်လေး အဖုတ်ကိုထပ်နှိုက်တယ်။
ဒေါ်လေးက ကွေးကွေးလေး အိပ်ပြီး ငြိမ်နေတာ။ နှိုက်တာ အားမရတော့ ကျနော် ထထိုင်ပြီး ဒေါ်လေး အနောက်ကအဖုတ်ထဲကို ကျနော့်တောင်နေတဲ့ ဂွေး လေးနဲ့ ထိုးကြည့့်တယ်။ အပေါက်နေရာကို မသိသေးတော့ မဝင်ဘူးဖြစ်နေတယ်။
မှောင်မှောင်မဲမဲထဲမှာဆိုတော့ ကြည့်လု့ိလည်း မရဘးူလေ။ လက်ညိုးလေးနဲ့ စမ်းပြီး အပေါက်ကိုစမ်းကြည့်တယ်။ လက်ညိုးလေးက နွေးပြီးစိုစွတ်နေတဲ့ အပေါက်တခုကိုစမ်းမိတော့ ကျနော့် ဂွေးလေး ကို လက်ညိုးထည့်ထားတဲ့ အပေါက်ထဲကိုထိုးထည့်ပြီး လက်ညိုးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။
ကောင်း လိုက်တဲ့ အရသာဗျာ ခုထိေ့မလု့ိကိုမရဘးူ။
ဒေါ်လေးက လည်း သူမဟုတ်သလိုမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အိပ်နေတာ။
ကျနော်လည်း ထည့်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ တော်တော်ကြာအောင်လုပ်ပြီး ကျနော့်ဂွေးလေးက ကျင်ခနဲဆို မပြောပြတတ်တဲ့အရသာတခုကိုခံစားလိုက်ရတယ်။ အဲအရသာကိုလည်း တော်တော်ကိုကြိုက်သွားခဲ့တာ အခု ချိန်ထိ ကြိုက်နေတုန်းပါဘဲဗျာ။
ဒေါ်လေးကတော့ မလှုပ်မယှက်နဲ့ဆက်အိပ်နေတယ်။ကျနော်လည်း ဒေါ်လေး အဖုတ်ထဲက စိမ်ထားတဲ့ဂွေးကို အသာချွတ်ပြီးအနောက်က ဒေါ်လေးတင်ပါးဆုံကိုခွပြီးအိပ်နေလိုက်တယ်။နောက် နေ့မနက် ကျတော့ ဒေါ်လေးက အိပ်ယာက နှိုးရင်း,,,သား ညက ကောင်း လားတဲ့။ အရမ်းကောင်းတယ်လု့ိ ပြုံးစိစိနဲ့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။
ဒေါ်လေးက ,,
သားအဖေနဲ့ အမေပြန်လာရင်
အဲလိုမလုပ်ရဘူးနော်တဲ့။
ကျနော်က,,
ဒေါ်လေးနဲ့ဘဲ ညတိုင်းလာအိပ်တော့မယ်။ဆိုတော့
ဒေါ်လေးက ,,,
နှာဘူးလေးတဲ့။
ဒီလိုနဲ့ ဒေါ်လေးဗိုက်ကိုပွတ်လိုက်
အဖုတ်ကိုနှိုက်လိုက်
မနေနိုင် တဲ့အခါထလိုး လိုက်နဲ့နေလာခဲ့ကြတာကျနော်
၁၂ နှစ်သားလောက်မှာ
ဒေါ်လေးက နောက်အိမ်ထောင်ပြုပြီး
တွံတေးဘက်ကို လိုက်သွားတယ်။
အဲ့ဒီ မှာ အဖုတ်ရဲ့ရသာကိုစငတ်တော့တာဘဲ။
ကျနော်ကလူကောင်ကလည်းးထွားလာ
လီးကလည်း ဒေါ်လေးရဲ့
ကောင်းမှု့ကြောင့် လူကောင်နဲ့မမျှအောင်ကို ကြီးလာတာ။
ဒေါ်လေး အဖုတ်ကိုသတိရတိုင်း တဲက
အင်းခွေးမကြီးဘဲ ဒေါ်လေး အမှတ်နဲ့ စိတ်ဖြေခဲ့ရတာ။
ဒေါ်လေး ကတနှစ်ခွဲလောက်အကြာမှာနောက်အိမ်ထောင်နဲ့
သမီးလေးတစ်ယောက်မွေးတယ်တဲ့။
ကျနော်လည်း ဒေါ်လေးနဲ့နောက်ထပ်တွေ့ ချင်နေပါသေးတယ်။
ဘာလိုလိုနဲ့ကျနာ် အသက် ၁၅ နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီလေ။
မိဘတွေကစီးပွားရေးကောင်းလာတာနဲ့ အမျှ လယ်တွေထပ်ဝယ်တယ်။
လယ်စာရင်းငှါးတွေလည်း ထပ်ငှါးရတော့တာ။
ငှါးတဲ့လူက အမေ့ အစ်မရဲ့သား။
ကျနော့်အကို တဝမ်းကွဲကိုသန်းလွင်တဲ့။
သူ့ မိန်းမက မရီရီချိုနဲ့ပါ။
သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်နေဖု့ိ တဲလေးတစ်လုံးကို
ကျနော်တို့ တဲ့နဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာဆောက်ပေးထားတယ်။
သ့ူမိန်းမရီရီချိုက
လူငှါးတွေအတွက်ထမင်းချက်
ထမင်းပု့ိ အမေ့ကိုဝိုင်းကူဖို့ ခေါ်ထားရတာလေ။
မရီရီချိုက ဝဝတုတ်တုတ်ကြီး ၃၅နှစ်လောက်ရှိတယ်။
နို့ကြီးတွေကကားပြီး အကြီးကြီးတွေ။ ဖင်လံးုနဲ့ပေါင်လုံးတွေကလည်းတုတ်တုတ်ကြီးတွေ။ ကျနော်ကလည်းမိန်းမလေးအဖုတ်ကို ငတ်နေတာကြာပြီလေ။
လိုးရမယ့် အခွင့်အရေးကိုချောင်းနေတာ။
drbikekalay1@gmail.com သို့ ဓါတ်ပုံနှင့်ဗီဒီယို ဖိုင်များကို ဆက်သွယ်ပေးပို့ နိုင်ပါကြောင်း အသိပေးအပ်ပါ သည်။ ပေးပို့သူများ၏ အကောင့်များကို အများမသိစေရန် အာမခံကြောင်း ဒေါက်တာ ဗိုက်ကလေး 2731 Views
0 Comments
Anonymousနဲ့ ပြောချင်တာတွေ ပြောခဲ့ပါ